(ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွစာေရးဆရာႀကီးဦးေအာင္သင္းသည္ယခုအသက္(၈၂)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဆရာေအာင္သင္းသည္လူငယ္မ်ားတုိးတက္ေရးအတြက္အစဥ္တစုိက္ေရးသားေဟာေျပာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဘ၀မွာ လူငယ္ေတြအတြက္ လုပ္ေပးႏုိင္သမွ် လုပ္ေပးသြားသည့္ ကိစၥမွလြဲ၍ အျခားမရွိေတာ့ၿပီဟု ဆရာက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ေျပာသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျခအေနမွာ လူငယ္ေတြအတြက္ လူႀကီးေတြက ကုိယ့္ဘ၀ကုိစေတးရမွာႏွေျမာေနၾကသည့္အတြက္အေတာ္စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္သည္ဟုဆရာ ေအာင္သင္းက ယူဆသည္။
ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွလူငယ္မ်ား၊ျပည္တြင္းမွလူငယ္မ်ားတုိးတက္ေအာင္ျမင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးစာေရးဆရာ ႀကီးဦးေအာင္သင္းႏွင့္ေခတ္ၿပိဳင္အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဦးစိန္ေက်ာ္လႈိင္တို႔တယ္လီဖုန္းမွတဆင့္ေတြ႔ဆုံေဆြး ေႏြးခဲ့သည္။လူငယ္ေတြဘာလုပ္ရမလဲ၊ထြက္ေပါက္ရွာရမလားေဖာက္ထြက္ရမလား၊အခက္အခဲၾကားက ႐ုန္းထြက္နည္း၊ အဂၤလိပ္စာ ဘယ္လုိသင္ မလဲ၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ စသည္တုိ႔ကုိ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ေအာက္ေဖာ္ျပပါႏုိင္ငံရပ္ျခားျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ဆရာေအာင္သင္းအႀကံေပးခ်က္မွာေတြ႔ဆုံေမး ျမန္းခန္းမွ ေကာက္ႏႈုတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အျပည့္အစုံကုိ အသံဖုိင္ျဖင့္ နားဆင္ႏုိင္သည္။)
ႏုိင္ငံရပ္ျခား ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ ဆရာေအာင္သင္း၏ အႀကံေပးခ်က္
၁။ ငါမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ရမယ္ဆုိတဲ့ အဓိ႒ာန္ထားပါ
လူငယ္တေယာက္ဟာအေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ကငါဟာမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေနရမယ္ဆိုတဲ့အဓိ႒ာန္ခိုင္ခိုင္မာမာခ်ဖို႔အေရးႀကီးတယ္။မ်ားေသာအားျဖင့္လူငယ္ေတြဟာအမွတ္မထင္အမွတ္မထင္ေလးေတြေနၾကတယ္။အဲဒီလိုခိုင္ခိုင္မာမာကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ၿပီးေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့သလား။ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေလးေပါ့ အမွတ္မထင္ ပဲရွိတတ္တယ္။ ခိုင္မာရမယ္ဆိုတာ။ ဘုရားေရွ႕မွာ အာ႐ုဏ္ျပဳသလုိ အဓိ႒ာန္ျပဳလိုက္သလုိ၊သစၥာဆိုလိုက္သလိုအဲလိုုကိုအဓိ႒ာန္ျပဳရတယ္။အဲဒါဟာအလြန္ကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအဓိ႒ာန္ခ်က္ ခိုင္မာသြားလို႔ရိွရင္ က်န္တ့ဲဥစၥာေတြဟာ သူ႔ကိုယ္သူထိန္းသြားလို႔ရွိတယ္။ ဘယ္သူမဆိုအဲဒီလိုျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အဲဒီဟာကအေရးႀကီးတယ္လို႔က်ေနာ္ေျပာဆို ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ နံပါတ္ (၁) အခ်က္ေပါ့ ေနာ္။
၂။ က်န္းမာေရးကုိ ကုိးကြယ္ပါ
နံပါတ္(၂)အခ်က္ကေတာ့အဲေအာင္ျမင္ခ်င္လို႔ရွိရင္က်န္းမာေရးကိုကိုးကြယ္ရတယ္။ကိုးကြယ္ရတယ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကိုက်ေနာ္တကယ္ေျပာတာပါ။ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာကလူငယ္ေတြဟာအမွတ္မထင္ေနတတ္ၾကတယ္။မက်န္းမာရင္ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊သူမ်ားကိုမွီခို ေနရတဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားတတ္တယ္ဆိုတာကို ေမ့ေနၾကတယ္။
ကိုယ္ကက်န္းမာေနတဲ့အခါမွာက်န္းမာေရးရဲ႕တန္ဖိုးကိုေမ့ေနတတ္တယ္။အဲဒီေတာ့ဘုရားရွင္ကေမတၱာပို႔တာေတာင္မွမိမိကိုယ္ကိုုမိမိပထမဆံုးေမတၱာပို႔ပါလို႔ေျပာခဲ့တာ။ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ဆိုေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုက်န္းမာမွတျခားသူကိုဒုကၡမေပးမိမွာေပါ့။အဲဒီေတာ့က်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥမွာအဲဒါဟာေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့က်န္းမာေရးနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ဥပမာမူးယစ္ေဆး၀ါးသံုးတာ ေတြ၊အရက္ေသစာအမ်ားႀကီးေသာက္တာေတြ၊သို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္အ၀လြန္လြန္းတဲ့အဆီအအိမ့္တမက္တေမာစားတာေတြ အဲဒီဥစၥာေတြ အကုန္လံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္သြားရတာ။
အဲဒီဘာကုိပဲဲစားသည္ျဖစ္ေစ၊လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊အိပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ေနသည္ျဖစ္ေစက်န္းမာေရးကိုမထိ ခိုက္ရေအာင္လူေတြသိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။မက်န္းမာတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္တည္းကိုယ္သည္မွီခိုေသာလူဘ၀ကိုေရာက္သြားတတ္တယ္ဆုိတာကိုေမ့ေနတတ္တယ္။အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္ကိုစိန္ေက်ာ္လႈိင္ အဲဒါေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ အေလးနက္ ကေလး ထည့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ေနာ္။
၃။ စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္း ေရြးခ်ယ္ပါ
ေနာက္တခါနံပါတ္(၃)အခ်က္ကကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္းကိုေရြးခ်ယ္ရတယ္။ဥပမာလွ်ပ္စစ္ဘက္ မွာ စိတ္ထက္သန္လား၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဘက္မွာ စိတ္ထက္သန္လား သို႔မဟုတ္ ကြန္ပ်ဴတာမွာလား၊ စာေရးတာမွာ စိတ္ထက္သန္တာလား အစရွိတာတို႔ေပါ့ေနာ္။ တကယ့္ကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို ေပးႏိုင္မယ့္လုပ္ငန္းတခုကိုကိုယ္ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ကိုယ့္၀ါသနာပါတဲ့ဥစၥာေဟာ္ဘီသ ေဘာမ်ိဳးေပါ့။အပို၀ါသနာပါတဲ့ကိစၥမ်ိဳးကေတာ့ပန္းခ်ီေရးသည္ဘာေရးသည္ျဖစ္ေစအသက္ေမြး၀မ္း ေက်ာင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နဲ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေပါ့။
ဒါေပမယ့္လက္ငင္းအေရးႀကီးတဲ့ဥစၥာကေတာ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ဘယ္လုပ္ ငန္းကို စိတ္၀င္စားလဲ ဆိုတာ ပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီေရြးခ်ယ္တဲ့ ဥစၥာဟာ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ရွိတဲ့အထဲမွာမွကိုယ္ေရြးလို႔ ရႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြထဲမွာ ဘယ္ဟာကို ေရြးႏိုင္မလဲဆိုတာ၊ အဲဒါကို ခ်င့္ခ်ိန္ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီဥစၥာကို ေန႔ေန႔ညည ေလ့လာရတယ္။
၄။ ေရြးခ်ယ္တဲ့ပညာကုိ ေန႔ေန႔ညည ႀကံဆပါ
ဆက္ၿပီးေတာ့ေျပာခ်င္တာကနံပါတ္(၄)အခ်က္ကအဲဒီေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ပညာရပ္ကိုသို႔မဟုတ္အဲလုပ္ ငန္းကိုေလ့လာတာအဲဒါကိုေန႔ေန႔ညညစိတ္ထဲမွာေတြးၿပီးေတာ့ႀကံဆေနရပါတယ္။အဲႀကံဆမေနလို႔ရွိ ရင္အဲဒီဥစၥာဘယ္ေတာ့မွမေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။အဲဒီလိုႀကံဆရင္းကေနဘာျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့တခါတရံမွာျဖစ္သြားတတ္တာကပထမေရြးခ်ယ္ထားတဲ့လုပ္ငန္းထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့လုပ္ငန္း၊ကိုယ္နဲ႔ပိုသင့္ ေတာ္တဲ့လုပ္ငန္းေတြ႔သြားတတ္တယ္။ဒါမွမဟုတ္လို႔္ရင္ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။အဲဒါက်ေနာ္ေျပာတာေန႔ေန႔ညညႀကံဆပါလို႔က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
၅။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းထံ တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးနဲ႔
ေနာက္နံပါတ္(၅)အခ်က္ကအဲဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္္ၿပီးေတာ့သိကၽြမ္းတဲ့သူ၊မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းအဲဒီကေနဆရာတင္ဖို႔ကုိယ္ကတပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးပါနဲ႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆိုလိုတာက ေမးဖို႔၀န္မေလးနဲ႔၊ငါ့အဲဒါေလးသင္ေပးစမ္းပါကြာဆိုတာမ်ိဳးေျပာတာလိုမ်ိဳး။က်ေနာ့္ကိုအဲဒါေလးသင္ေပးပါခင္ဗ်ာလို႔အဲဒီလိုေျပာတာမ်ိဳး။အဲဒီလိုလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းကျဖစ္ေစတပည့္ခံဖို႔၀န္မေလးရဘူး။ တခ်ိဳ႕က ဆရာတင္ဖို႔ တပည့္ခံဖို႔ အင္မတန္ ၀န္ေလးတတ္ၾကတယ္။
က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္က်ေနာ္တခ်ိဳ႕႔အပိုင္းေတြမွာကိုက်ေနာ္တပည့္ေတြဆီကေနျပန္ ၿပီးသင္ယူူေနတာပဲ။တပည့္ေတြကကိုယ့္ဆရာျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့လိုလုိခ်င္ခ်င္သင္ေပးၾကတယ္။ က်ေနာ္အဲဒီနည္းအားျဖင့္က်ေနာ္ပညာေတြအမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။ကိုယ့္တပည့္ဆီမွာျပန္ၿပီးက်ေနာ္ တပည့္ခံခဲ့တာပါ။
အဲဒီေတာ့ကိုယ့္တပည့္ဆီေတာင္မွတပည့္ခံရတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ကိုယ့္မိတ္ေဆြ၊အေပါင္းအသင္းဆီဘာျဖစ္လို႔တပည့္မခံႏိုင္ရမွာလည္း။ဒါေပမယ့္အဲတခုရွိတယ္တပည့္ခံၿပီးသင္လို႔ရတဲ့အခါမွာကိုယ္ကႏႈတ္ ဆိတ္ၿပီးေတာ့မေနပါနဲ႔။သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလႈိက္လိႈက္လဲွလဲွေျပာဖို႔လိုတယ္။ေနာက္ၿပီးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလည္း ျပဖို႔ိလိုပါတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလး တကယ္လို႔ ရပ္ေ၀းမွာေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလးစာနဲ႔တေၾကာင္းေလးျဖစ္ေစ၊မင္းေပးလိုက္တဲ့ ေက်းဇူးေလးရတယ္ကြာငါအခုထက္ထိေက်းဇူးမေမ့ႏိုင္ေသးဘူးဆုိတာမ်ိဳးေလးစာေလးတေၾကာင္း ေလာက္နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဒ္ေလးတခုေလာက္ ပိ႔ုၿပီးျဖစ္ေစ ၀န္မေလးပါနဲ႔။ တကယ္လို႔ႀကံဳလို႔ ျဖစ္ေစသူ႔ကုိလက္ဖက္ရည္တခြက္တိုက္တာျဖစ္ေစ၊ထမင္းတနပ္ေကၽြးတာျဖစ္ေစ၀န္မေလးပါနဲ႔။အဲဒီ ဥစၥာတသက္တာလံုးကိုယ့္အတြက္ကိုသင္ျပမယ့္သူေတြေပၚလိမ့္မယ္၊လမ္းၫႊန္မယ့္သူေတြေပၚလိမ့္မယ္၊ အဲဒီလိုဟာမ်ိဳး အဲဒါမ်ိဳး၀န္မေလးပါနဲ႔။
ေနာက္တခုက အဲလုိနည္းအားျဖင့္ အေပါင္းအသင္း သိပ္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာလိမ့္မယ္၊ အဲဒီ အေပါင္း အသင္းက ကိုယ့္ဘ၀တုိးတက္မႈအတြက္အၿမဲေစာင့္ေရွာက္မယ့္သူေတြျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔က်ေနာ္အႀကံဥာဏ္ေပးခ်င္ပါတယ္။အဲဒါရပ္ေ၀းမွာေနတဲ့ကေလးေတြအတြက္က်ေနာ္တတ္ႏုိင္တဲ့အႀကံေပးခ်က္ပါ။ အဲဒါေလးပါပဲ ကိုစိန္ေက်ာ္လႈိင္။
ေအာင္သင္း
ေခတ္ၿပိဳင္မွကူးယူေဖၚျပသည္။
ဤပုိ႔စ္ရဲ႕အေပၚထင္ျမင္သုံးသပ္ခ်က္
Print this post
0 comments:
Post a Comment