ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ ့ဖြဲ႔စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံုုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း (၂၀၀၈) အေပၚသံုးသပ္ခ်က္
ျပည္ေထာင္စုစနစ္အစစ္အမွန္လား ဒါမွမဟုတ္ ဗဟိုႀကိဳးကိုင္တျပည္ေထာင္စနစ္လား
ျပည္ေထာင္စုစနစ္အစစ္အမွန္လား ဒါမွမဟုတ္ ဗဟိုႀကိဳးကိုင္တျပည္ေထာင္စနစ္လား
ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတုန္းက ျမန္မာစစ္အစိုးရက ၎တုိ႔ရဲ ့ဖဲြ႔စည္းအုပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒမူၾကမ္းကို အတည္ျပဳႏုိင္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲကို လာမည့္ေမလအတြင္းမွာ က်င္းပမယ္လို႔ ေၾကညာ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံမူၾကမ္းကိုုေတာ့ ျပည္သူေတြကို ျဖန္႔ေ၀ေပးျခင္း မရွိေသးပါ။ ျပည္သူလူထုုကလည္း ဘာကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုဆႏၵ ျပဳရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တရား၀င္ျဖန္ခ်ိျခင္းမရွိေသးတဲ့ ဒီဖဲြ ့စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းဟာ အင္တာနက္ေပၚ မွာေတာ့ အေတာ့္ကုိ ပ်ံ႕ႏွံံ႔ေနတာကုိေတာ့ ေတြ႔ရပါတယ္။
ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ဖို႔ ေပးလိုက္တဲ့ ဌာနဆုုိင္ရာပုုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕ကေန ဆင့္ျပန္႔ပြားခဲ့တာလို႔ ဆိုၾကေပမယ့္ စစ္အစိုးရက တရား၀င္ျဖန္႔ခ်ိတာ မဟုတ္ေတာ့ တရားမ၀င္ေသးတဲ့ စာတမ္းတခုကို ေလ့လာ သံုးသပ္ရတာဟာလည္း ခပ္ခက္ခက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံက အတည္ျပဳ ခ်မွတ္ ေပးလိုက္တဲ့ အေျခခံမူမ်ားအေပၚမွာ မူတည္ေရးဆဲြခဲ့ၿပီး မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ ထုတ္ေ၀ ဖိုု႔ရွိတဲ့ ဒီႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကုိ အပိုင္းသံုးပိုင္းခဲြၿပီး အတိုခ်ဳပ္ ေလ့လာ သံုးသပ္လိုပါတယ္။
ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း အခန္း (၁) ႏုိင္ငံေတာ္ အေျခခံမူမ်ားဆိုုတဲ့ အခန္းမွာ “ႏိုင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ဟု ေခၚတြင္ရမည္” ဆိုၿပီး ပါရွိတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တခါ “ႏိုုင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းတည္ေဆာက္သည္” ဟူ၍ု အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ “ျပည္ေထာင္စု” ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ လကၡဏာနဲ ့ပတ္သက္လို႔ အနည္းငယ္အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိေဆြးေႏြး လိုပါတယ္။
“ျပည္ေထာင္စုု” ဆိုတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အ႐ုိးဆံုးနဲ ့အရွင္းဆံုး အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုုခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္မ်ား ေပါင္းစုုၿပီး သေဘာတူညီခ်က္တရပ္ျဖင့္ အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာရွိတဲ့ တိုင္းျပည္တခုုအျဖစ္ တည္ေထာင္ထားတဲ့ တုုိင္းျပည္မ်ဳိးပါ။ အဲဒီ ျပည္ ေထာင္စုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ (သို႔မဟုတ္) ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အသြင္လကၡဏာ မရွိပဲ ဗဟိုအစိုးရတရပ္ကသာ ႀကိဳးကိုုင္အုုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့တိုုင္းျပည္မ်ဳိးကိုေတာ့ တျပည္ေထာင္ႏုိင္ငံလုိ႔ ေခၚဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံဟာ “တျပည္ ေထာင္စနစ္” (Unitary System) နဲ ့ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ အဲႏိုင္ငံထဲမွာရွိတဲ့ နယ္ေျမေဒသ (သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္ေတြဟာ ဗဟိုအစိုးရရဲ႕ တိုက္႐ုိက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာသာရွိၿပီး သူတို႔မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ား၊ တရားဥပေဒ ျပဳေရးရာနဲ ့ တရားစီရင္ေရးေတြမွာ ဗဟိုအစိုးရရဲ ့သေဘာတူညီမႉ၊ ညႊန္ၾကားမႈမပါပဲ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။
ျပည္ေထာင္စုနိုုင္ငံရဲ ့ အဓိက အဂၤါရပ္ကေတာ့ ဒီျပည္ေထာင္စုုထဲမွာရွိတဲ့ ျပည္နယ္ ဒါမွမဟုတ္ တိုင္းေဒသေတြဟာ ျပည္ေထာင္စုုအစိုုးရရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ တိုက္႐ိုက္ ထိမ္းခ်ဳပ္ခံထားမႈ မ်ဳိးမဟုုတ္ဘဲ ကိုုယ္ပိုုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အာဏာဆိုုတာ ရွိရပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ ျပည္ေထာင္စုုႏိုင္ငံေတြမွာ ျပည္ေထာင္စုုအစိုးရဟာ ပါ၀င္ဖဲြ ့ထားတဲ့ ျပည္နယ္မ်ားရဲ႕အေပၚမွာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အားလံုးမရွိပါဘူး။
ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ ့အဓိက အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာခက္မႀကီး သံုးခုျဖစ္တဲ့ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ (Legislative Power)၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ (Executive Power) နဲ ့တရားစီရင္ေရးအာဏာ (Judiciary Power) ေတြဟာ ျပည္နယ္ကလူထုုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ျပည္နယ္အစိုုးရ အဖဲြ ့ေတြရဲ ့လက္ထဲမွာလည္း ရွိရပါတယ္။ ပို၍တိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲျပည္နယ္အစိုးရေတြၾကားမွာ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ အာဏာသံုုးရပ္ကိုု ခဲြေ၀ထားရွိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုု ျပည္ေထာင္စုအစိုးရနဲ႔ ျပည္နယ္အစိုးရေတြၾကား အာဏာခဲြေ၀ အပ္ႏွင္းမႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ေတြရဲ႕ အမ်ဳိးအစားနဲ ့ အဆင့္အတန္းေတြဟာလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ကဲြျပားၾကတာကိုေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။
ယခုျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ ့တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ၊ ပိတ္ပင္မႈေတြ အမ်ဳိးမ်ိုုဳးနဲ ့က်င္းပခဲ့တဲ့ အမ်ဳိး သားညီလာခံက ခ်မွတ္ေပးလိုုက္တဲ့ အေျခခံမူေတြအတိုင္း ေရးဆဲြခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ ျမန္မာနိုင္ငံ အတြက္ ဖဲြ႕စည္းအုုပ္ခ်ဳပ္ပံုု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းထဲမွာေတာ့ “နိုင္ငံေတာ္၏အာဏာ သံုးရပ္လံုး ကိုျပည္ေထာင္စု၊ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ား၊ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ စီရင္စုမ်ားအား
ခဲြေ၀အပ္ႏွင္းသည္” ဟူ၍ ပါရွိပါတယ္။ [အခန္ုး (၁) ပုုဒ္မ ၁၁ (ခ)]။ ေယဘူယ်အားျဖင့္ေတာ့ ဒါဟာ ျပည္ေထာင္စုနိုင္ငံေတာ္တခုရဲ႕ ဖဲြ႕စည္းပံုမွာ ရွိရမယ့္ သေဘာလကၡဏာကိုု ထည့္သြင္း ျပ႒ာန္းထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ဒီအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းမွာ ပါရွိတဲ့ အေသးစိတ္ အာဏာခဲြေ၀ေရး (power sharing)ဆိုင္ရာ ပုုဒ္မေတြကိုု ၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟုိအစိုုးရက ႏုိင္ငံရဲ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒျပဳ အာဏာနဲ႔ တရားစီရင္ေရး အာဏာအမ်ားစုကို ရယူထားၿပီး၊ အေရးမႀကီး
လွတဲ့ အာဏာအစိတ္အပိုုင္းမ်ားက္ိုုသာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားရဲ႕ လက္ထဲမွာ ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ဥပေဒျပဳခြင့္အာဏာ (Legislative Power) ဆိုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္၊ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ကာကြယ္ေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရးနဲ ့ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အဓိကကိစၥရပ္မ်ားမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဥပေဒျပဳခြင့္အာဏာ ရရိွမွာျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္ ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကသာလွ်င္ ရဲတပ္ဖဲြ႔၊ တကၠသိုလ္၊ ဒီဂရီေကာလိပ္ စသည့္ အဆင့္ျမင့္ ပညာဆိုင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းမ်ား၊ ပုုဂၢလိကစာသင္ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ သင္တန္းမ်ား၊ စာေပ ႐ုပ္ရွင္ ဆိုင္ရာ ဥပေဒျပဳခြင့္ အာဏာမ်ားကုိ ရရိွထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မ်ားကေတာ့ စည္ပင္သာယာေရး၊ အိမ္တြင္းအေသးစားစက္မႈ လက္မႈလုပ္ငန္း၊ အပန္းေျဖစခန္း၊ တိရိစၧာန္ဥယ်ာဥ္အစရွိတဲ့ အေရးသိပ္မပါလွေသာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္သာ ဥပေဒျပဳခြင့္ အာဏာရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ အမည္အားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုုင္ငံေတာ္လို႔ ေခၚတြင္ရန္ ျပ႒ာန္းထားေသာ္လည္း ယခု ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းပါ ဥပေဒျပဳေရးဆိုုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ဗဟိုႀကိဳးကိုင္ တျပည္ေထာင္နုင္ငံကိုုသာ အသားေပးတည္ေဆာက္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ (Executive Power) အပိုုင္းကုိ ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ လုပ္သူကသာ အာဏာအမ်ားစုကိုု ရယူထားၿပီး၊ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုုင္းေဒသႀကီးမ်ားရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေတြကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားႏုိင္တဲ့ အာဏာေတြကိုု ေပးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအပိုုင္းမွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရလို႔ေခၚတဲ့ ဗဟိုအစိုးရကသာ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသ ႀကီးမ်ားကို ျပည္နယ္ (သို႔မဟုတ္) တိုုင္းေဒသႀကီးမ်ားရဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားကေန တဆင့္ဆင့္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္နယ္ေတြမွာ သူတို႔ျပည္နယ္ကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ဆိုုတာ လံုး၀ မရွိသေလာက္ပါပဲ။
ထိုသို႔ ခန္႔အပ္ရာမွာ (ပုုဒ္မ ၂၆၁၊ အပိုုဒ္ ၈ အရ) ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတဟာ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္၏ သေဘာတူညီမႈကို ရယူရန္ လိုုအပ္ေသာ္လည္း အပိုဒ္ (ဃ) မွာေတာ့ “တိုုင္းေဒသႀကီး (သုိ႔) ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ မျပည့္စံုေၾကာင္း အထင္အရွား မျပႏိုင္ပါက အမည္စာရင္း တင္သြင္းသည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားတိုုင္းေဒသႀကီး (သို႔) ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ုဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိေစရ” လို႔ ဆိုထားျပန္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ေတာ့ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ မ်ားထဲမွာ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္
ျပည့္စံုမည့္သူ တဦးထက္ပို၍ ရွိႏိုင္ေသာ္လည္းပဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသာ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ႏိုုင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
အလားတူစြာပင္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတဟာ ျပည္နယ္ (သို႔မဟုတ္) တုိင္းေဒသႀကီးမ်ားအတြက္တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ ခန္႔ထားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကျပည္နယ္တရားသူႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ဖို ့အမည္စာရင္း တင္သြင္းတဲ့အခါမွာ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္အမ်ားစုရဲ႕ ေထာက္ခံမဲကို ရရွိစရာမလိုဘဲ “သတ္မွတ္ထားသည့္ အရည္ အခ်င္းမ်ားႏွင့္ မျပည့္စံုေၾကာင္းကို ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မွ အထင္အရွား မျပသႏိုင္ပါက အမည္စာရင္းေပးပို႔သူမ်ားကို ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိေစရ” လို႔ အတိအလင္းျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ဒီေတာ့ တရားစီရင္ေရးအာဏာ (Judiciary Power) အပိုင္းမွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကသာ အာဏာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားရဲ႕ တရားစီရင္ေရးကိစၥေတြမွာ တိုက္႐ုိက္ ဩဇာသက္ေရာက္ေနနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အစရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္ သံုးရပ္လံုးရဲ႕ အမတ္မ်ားထဲမွ ေလးပံုတပံုဟာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အမည္စာရင္းတင္သြင္းၿပီး ခန္႔အပ္ထားတဲ့ တပ္မေတာ္သားမ်ား ျဖစ္ရမယ္လို႔ ဆိုထားျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သတ္မွတ္ထားေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ႕ ရွိရမည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားအရ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထဲမွ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရဖိုု ့ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္နိုုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေတြဟာလည္း နိုင္ငံေတာ္သမၼတက အမည္စာရင္း တင္သြင္း ခန္႔အပ္ႏိုင္တာျဖစ္လို ့တပ္မေတာ္သားမ်ားထဲကပဲ ျဖစ္လာဖိုု႔ မ်ားပါတယ္။
အတုိခ်ဳပ္ၿပီးေျပာရရင္ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးေတြဟာ ဗဟိုအစိုးရဲ႕ လံုး၀ လက္ေအာက္ခံသဖြယ္ျဖစ္ၿပီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒျပဳအာဏာနဲ ့တရားစီရင္ေရး အာဏာအားလံုးတို႔မွာႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရဲ႕ တိုက္႐ိုက္ႀကိဳးကိုင္မႈကို ခံရမွာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆုိတာဟာလည္း အႏွစ္သာရအားျဖင့္ လံုး၀မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား လိုလားတဲ့ မိမိတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုမ်ဳိးကို ဒီဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းက လံုး၀ဆန္႔က်င္ မ်က္ကြယ္ျပဳထားတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
ေစာကပီ
ေခတ္ၿပိဳင္မွကူးယူေဖၚျပသည္။
ဤပုိ႔စ္ရဲ႕အေပၚထင္ျမင္သုံးသပ္ခ်က္
Print this post
0 comments:
Post a Comment