၁၉၆၀-၆၁ ခုႎႀစ္ထုတ္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ႎႀစ္လည္ စာေစာင္ အတၾဲ (၄)၊ အမႀတ္ (၂) က သခင္ေကဵာ္စိန္ရဲႚ "မႀတ္မိသမ႖ - ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေကဵာင္းသား ဘဝ" ကို ဴပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ဴပတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဗိုလ္ခဵႂပ္ ေအာင္ဆန္း (ဝၝ) သခင္ ေအာင္ဆန္း (ဝၝ) ကိုေအာင္ဆန္းႎႀင့္ ေကဵာင္းေနဖက္ ႎုိင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တဦး ဴဖစ္ခဲ့၍ ေကဵာင္း၌ ေနစဥ္က မႀတ္မိ သမ႖ကို မႀတ္တမ္း တင္လိုက္သည္။
ကိုေအာင္ဆန္းသည္ က႗န္ေတာ္ တိုႛ ထက္ ၂ ႎႀစ္ ေစာ၍ တကၠသိုလ္သိုႛ ေရာက္ရႀိ ေနပၝသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းကို က႗န္ေတာ္တိုႛ အတန္း ဆင္းခဵိန္ႎႀင့္ သူအတန္း တက္ရန္ သုတ္သီး သုတ္ပဵာ လာခဵိန္ တိုႛတၾင္ 'အင္းဝ' ေဆာင္ေရႀႚတၾင္ မဳကာခဏ ဆုံစည္း မိတတ္ ဳကပၝသည္။ ေနာက္ ကိုေအာင္ဆန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္တိုႛ ခင္မင္ ရင္းႎႀီး လာခဲ့ ဳကသည္။
ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေကဵာင္းသား ဘဝ ဝတ္ပုံ ဆင္ပုံမႀာ က႗န္ေတာ္ တိုႚအဖိုႚ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေသာ္လည္း အမဵားအဖိုႛ အေတာ္႒ကီး ထူးဆန္း ေနသလို ဴဖစ္ခဲ့ ပၝသည္။ ရႀပ္အကဵႈကို ဳကယ္သီး အဴပည့္ မတတ္ဘဲ ပင္နီ အေပၞအကဵႈကို ကပိုက႟ို ဝတ္၍ မႎၨေလး လုံခဵည္ အႎၾမ္း ကိုပင္ ဆင္ဴမန္းကာ ဆံပင္ စုတ္ဖၾားႎႀင့္ သင္ဳကား ပိုႛခဵ ခဵက္မဵား လုိက္ရန္ မႀတ္စု စာအုပ္ လက္တၾင္ ကိုင္႓ပီး စုိက္စိုက္ စိုက္စိုက္ သၾားတတ္ သည္ကို ယခု တုိင္ပင္ မႀတ္မိလဵက္ ရႀိပၝသည္။
က႗န္ေတာ္တိုႛ အသိ မိတ္ေဆၾ သူငယ္ခဵင္း မဵားႎႀင့္ ေတၾႛလ႖င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ႓ပႂံး၍သာ ႎႁတ္ဆက္႓ပီး ေရႀႚဆက္ စိုက္စုိက္ စိုက္စိုက္ သၾားေလ့ ရႀိပၝသည္။ တခုခုကို အစဥ္ အာ႟ုံ စိုက္႓ပီး ေနေသာ အသၾင္မႀာ အ႓မဲထင္ ရႀား၍ ေနပၝသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေကဵာင္းတၾင္ သူငယ္ခဵင္း မဵားႎႀင့္ ေဟးလား - ဝၝးလား စကား ဖၾဲႚေလ့ မရႀိပၝ။ သင္ဳကား ပိုႛခဵ သမ႖ကို အ႓မဲ အာ႟ုံ စိုက္႓ပီး နားေထာင္ မႀတ္သားေလ့ ရႀိပၝသည္။
ထိုႛေဳကာင့္လည္း ကိုေအာင္ဆန္း စာေမးပၾဲတိုင္း ေကာင္းစၾာ ေအာင္ဴမင္ သည္ခဵည္း ဴဖစ္ပၝသည္။
ကိုေအာင္ဆန္းႎႀင့္ ခင္မင္ ရင္းႎႀီး လာ႓ပီး သူ၏ အခန္းသိုႛ သၾားေရာက္ လည္ပတ္ေသာ အခၝ သူ၏ အခန္းမႀာ မေသသပ္ဆုံး အခန္း တခု အ႓မဲ ဴဖစ္ေန သည္ကို ေကာင္းစၾာ သတိ ဴပႂမိသည္။ တခၝတရံ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ညလုံးေပၝက္ စာဖတ္ေလ့ ရႀိပၝသည္။ စာသင္ခန္းတၾင္ ႎႁတ္ဆိတ္ သေလာက္ သူ၏ အခန္း ေရာက္၍ စကား စမိလ႖င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အာေပၝင္ အာရင္း သန္သန္ႎႀင့္ စိတ္ပၝ လက္ပၝ ေဴပာေလ့ ရႀိပၝသည္။ မည္သည္ကို ေလ့လာ ေလ့လာ ႎိႁက္ႎႁိက္ ခ႗တ္ခ႗တ္ အပင္ပန္း ခံ႓ပီး ေလ့လာ တတ္ပၝသည္။ ထိုႛေဳကာင့္ ကိုေအာင္ဆန္း စကား ေဴပာလ႖င္ ပိုင္ပိုင္ႎုိင္ႎုိင္ ေဴပာလည္း ေဴပာႎုိင္ ပၝသည္။
သူ၏ ေဴပာဟန္ ထဲမႀ "ဒီမယ္ … ဒီမယ္" ဟု ေဴပာပုံမဵား "ကိုယ့္လူ … ကိုယ့္လူ" ဟု ေဴပာပုံ မဵားမႀာ နားထဲတၾင္ စၾဲ၍ ယေနႛတုိင္ ရႀိေန ပၝေသးသည္။
တညေနတၾင္ သထုံ ေဆာင္၌ ေနေသာ ကိုေကဵာ္႓ငိမ္း (ယခု ဒုဝန္႒ကီးခဵႂပ္)၊ ကိုေအာင္ဆန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္တိုႛ သုံးဦးသာ တကၠသိုလ္ ရိပ္သာ လမ္းႎႀင့္ အင္းလဵား လမ္းေထာင့္ (ယခု ကုလား လက္ဘက္ရည္ ဆိုင္နား) တၾင္ ေရာင္းေနေသာ အေဳကာ္ဆိုင္၌ တဝ စားဳက႓ပီး အင္းလဵား ကန္ဘက္ကို ေလ႖ာက္ဳက ပၝသည္။ ဘဂႆၝလီ လူငယ္မဵား၏ ေဴခာက္လႀန္ႛ သတ္ဴဖတ္ေရး ဝၝဒ(Terrorism) ကို သူ႟ၾံႚရႀာ မုန္းတီးပုံ အားရ ပၝးရ ေဴပာ႓ပီးလ႖င္ သူသည္ တဦးခဵင္း လူစၾမ္းေကာင္း ဝၝဒကို မုန္းတီးေဳကာင္း၊ စုေပၝင္း စည္း႟ုံး လုပ္ကိုင္ဴခင္း (Organized Action) ကိုသာ ယုံဳကည္ေဳကာင္း တနာရီ ေကဵာ္ေကဵာ္ခန္ႛ ေဴပာႎုိင္ ခဲ့ပၝသည္။
ကိုေအာင္ဆန္း မႀတ္ပုံမႀာ အေတာ္႒ကီး စံနစ္ကဵ လႀပၝသည္။ ပထမ စာအုပ္၏ မာတိကာကို ေကာင္းစၾာ မႀတ္သား ပၝသည္။ ေနာက္ တခန္းစီ ဖတ္လဵက္ ဖတ္႓ပီးသား အခန္းမဵား၏ အခဵႂပ္ သေဘာကို မႀတ္စု စာအုပ္ ဴဖစ္ေစ၊ စာ႟ၾက္ လၾတ္၌ ဴဖစ္ေစ မာတိကာ ေခၝင္းစဥ္ ခဵ၍ အတိုခဵႂပ္ (Summary) မိမိ ဘာသာ မိမိ ေရးသားေလ့ ရႀိပၝသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေကဵာင္းစာႎႀင့္ အဴပင္စာ ႎႀစ္ခုလုံးကို ေကဵလည္ေအာင္ ဖတ္ႎိုင္ေသာ သတၨိ ရႀိသူ ဴဖစ္ေလသည္။
ထိုေခတ္ အခၝက ေပၞေပၝက္ ေနေသာ ဴပႍနာမဵား၊ အေဴခအေန မဵားကို မဳကာခဏ ဆိုသလို ကိုေအာင္ဆန္းႎႀင့္ ေဆၾးေႎၾး ဳကပၝသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အ႓ဖီးအဴဖန္း မပၝဘဲ လိုရင္း ခဵက္မဵားကို ဴပတ္ဴပတ္ သားသား တစ္တစ္ခၾခၾ ေဖာ္ထုတ္ေလ့ ရႀိပၝသည္။ စာေရးရာ တၾင္လည္း အဂႆလိပ္ ဘာသာႎႀင့္ ဴဖစ္ေစ၊ ဴမန္မာ ဘာသာႎႀင့္ ဴဖစ္ေစ၊ ထိထိမိမိ ထင္ရႀား ေပၞလၾင္ေအာင္ ေရးသား ႎုိင္ပၝသည္။ ၂ ဘာသာ စလုံးကို ေကာင္းေကာင္း႒ကီး က႗မ္းက႗မ္းကဵင္ကဵင္ ေရးႎုိင္ သူမဵား နည္းပၝး ေသာ္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းမႀာ ထိုသိုႛ ေရးႎိုင္သူ တဦး ဴဖစ္ပၝသည္။
ကိုေအာင္ဆန္း ဥပေဒတန္း ပထမႎႀစ္ သင္ဳကား ေနခိုက္ ထုိစဥ္က ကၾယ္လၾန္သူ ေဒၝက္တာ သိန္းေမာင္ ဦးစီးေသာ ဴမန္မာပိုင္ အဂႆလိပ္သတင္းစာ 'နယူးဘားမား' တၾင္ အခဵိန္ပိုင္း အယ္ဒီတာ အဴဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ ခဲ့ပၝသည္။ က႗န္ေတာ္လည္း ထိုသတင္းစာ တၾင္ပင္ အခဵိန္ပိုင္း သတင္း အယ္ဒီတာ အဴဖစ္ လုပ္လဵက္ ရႀိပၝသည္။ က႗န္ေတာ္တုိႛ ၂ ဦး စလုံးသည္ ညေန ၃ နာရီ ခၾဲေကဵာ္မႀ သတင္းစာ တိုက္သိုႛ ေရာက္ဳက ပၝသည္။ သတင္းစာတိုက္ ေရာက္လ႖င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေနာက္တေနႛ အတၾက္ သတင္း ေခၝင္း႒ကီးကို ႒ကိႂတင္ စဥ္းစား လာခဲ့သည့္ အတိုင္း ထိုင္ရာ မထ ဆိုသလို တထိုင္ တည္းႎႀင့္ အ႓ပီး ေရးေလ့ ရႀိပၝသည္။ ကိုေအာင္ဆန္း ေရးခဲ့ေသာ သတင္းစာ ေခၝင္း႒ကီးပိုင္း မဵားမႀာ နယ္ခဵဲႚ ဆန္ႛကဵင္ေရး မဵားသာ ဴဖစ္ဳက ပၝသည္။ အဂႆလိပ္စာကို ေရးရာ၌ ႎိုင္နင္း သည္ႎႀင့္ အမ႖ ခက္ခဲ လႀေသာ ဴပႍနာ တိုႛကို ရႀင္းလင္း ပီသစၾာ ေဖာ္ထုတ္ ႎုိင္ခဲ့ သဴဖင့္ နယ္ခဵဲႚ အစိုးရႎႀင့္ ႎုိင္ငံေရး ရပ္ကၾက္ တိုႛတၾင္ ကိုေအာင္ဆန္း၏ 'ေခၝင္း႒ကီးပိုင္း' မဵားကို ေလးေလးစားစား ရႀိခဲ့ ဳကရ ေလသည္။
ဴမန္မာ ေဆာင္းပၝး မဵားကိုမူ 'မဟာဒဂုန္' မဂၢဇင္း ႒ကီး၌ ေရးေလ့ ရႀိခဲ့ ပၝသည္။ ဴမန္မာ ေဆာင္းပၝးမဵား ေရးေသာ အခၝ တၾင္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ဴမန္မာသံ ပီပီသသ ႎႀင့္သာ ေရးေလ့ ရႀိခဲ့ ပၝသည္။ ေဟာေဴပာရာ ၌မူ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ 'ေဒၝ' မဵားမဵား ပၝ႓ပီး ေဴပာခဵင္ေဇာ ႒ကီးေန သည္ကို မဳကာခဏ ႒ကႂံရ တတ္ပၝသည္။ 'အုိးေဝ' မဂၢဇင္း စာတည္း အဴဖစ္ ကိုေအာင္ဆန္း ေဆာင္႟ၾက္ ေနစဥ္က 'ငရဲေခၾး႒ကီး လၾတ္လာ ေလ႓ပီ' ဟူေသာ အဂႆလိပ္စာ ကၸပၝ ေဆာင္းပၝးမႀာ တကၠသိုလ္ နယ္ေဴမ သာမက တႎုိင္ငံလုံး သိမ့္သိမ့္တုန္ သၾားခဲ့ ပၝသည္။ ထို ေဆာင္းပၝးတၾင္ ဖၾင့္ခဵ လိုက္ေသာ အခဵက္ မဵားကို အေဳကာင္း ဴပႂ၍ ေကဵာင္းသား အေရး ေတာ္ပုံ ေပၞခဲ့ ရေလသည္။ ဗမာ့ ႎုိင္ငံေရး ဴဖစ္စဥ္တၾင္ မႀတ္တိုင္႒ကီး တခုဟု ဆိုႎုိင္ ပၝသည္။
သမဂၢ ကိစၤ မဵားကို ေဆာင္႟ၾက္ရာ တၾင္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အပင္ပန္း ခံကာ အစား အေသာက္ အအိပ္ အေနကို ပမာ မဴပႂဘဲ လုပ္ေလ့ ရႀိပၝသည္။ အလုပ္ လုပ္ရ မႀာကို ဘယ္ေသာ အခၝမ႖ ေဳကာက္႟ၾံႚဴခင္း မရႀိ သူမဵားတၾင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ထိပ္ဆုံးက အ႓မဲ ရႀိပၝသည္။ ဇၾဲလည္း အလၾန္ ဴပင္းထန္ ပၝသည္။ ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပၝ လုပ္တတ္ ၍လည္း သူလုပ္ သမ႖မႀာ ခရီး ေရာက္ေလ့ ရႀိပၝသည္။
ေကဵာင္းသား ဘဝ၌ ဟန္ေရး ဴပဴခင္းကို စက္ဆုတ္႓ပီး ထိထိမိမိ ေလ့လာ မႀတ္သားကာ ဇၾဲရႀိရႀိႎႀင့္ လုပ္သား ကိုင္သား ကဵေသာ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ သခင္ ေအာင္ဆန္း အေနႎႀင့္ လည္းေကာင္း၊ ဗုိလ္ခဵႂပ္ ေအာင္ဆန္း အေနႎႀင့္ လည္းေကာင္း ႎုိင္ငံ့ တာဝန္ တိုႛကို မေမာႎုိင္ မပန္းႎုိင္ ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္႓ပီး ႎိုင္ငံ လၾတ္လပ္ေရး မုခ္ဦးသိုႛ အေရာက္ ပိုႛေဆာင္ ႎုိင္ခဲ့ ဴခင္းမႀာ ေကဵာင္းသား ေကဵာင္းသူတိုင္း အားကဵ နည္းယူ ဖၾယ္ပင္ ဴဖစ္ေတာ့သည္။
သခင္ေကဵာ္စိန္
ေကဵာင္းသား ေကဵာင္းသူတိုင္း ကိုေအာင္ဆန္း နည္းတူ ႎုိင္ငံ အတၾက္ ႒ကိႂးပမ္း အားထုတ္ ႎုိင္ဳက ပၝေစ။
ဤပုိ႔စ္ရဲ႕အေပၚထင္ျမင္သုံးသပ္ခ်က္
Print this post
0 comments:
Post a Comment