ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္း အထၾဋ္အထိပ္ ေရာက္လာ႓ပီးေနာက္၊ ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္းအေဳကာင္းကို တတိုင္းဴပည္လံုး သိ႓ပီးဴဖစ္ေသာ္လည္း၊ အထိဋ္အထိပ္ မေရာက္မီ အညဳတ သခင္ေအာင္ဆန္းဘဝက အေဳကာင္းမဵားကို သိသူ အလၾန္နည္းပၝးေပမည္။ သိုႚေဳကာင့္ တိုႚဗမာအစည္းအ႟ံုးေခတ္ သခင္ဘဝႎႀင့္ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ မေမႚနိုင္ဘၾယ္ရာ အေဳကာင္းကေလးမဵားကို ေရးလိုေပသည္။
၁၃၀၀ ဴပည့္ႎႀစ္တံုးက။
၁၃၀၀ ဴပည့္ႎႀစ္ အေရးေတာ္ပံုအတၾင္း ေမာ္လ႓မိႂင္ညီလာခံအတၾက္ တိုႚဗမာသခင္အေပၝင္းတုိႚ ကိုယ့္တာဝန္ႎႀင့္ကိုယ္ အလုပ္မဵားေနဳကစဥ္၊ က႗န္ေတာ္မႀာလည္း သခင္ေအာင္ဆန္း၏ သံ႒ကိႂး႟ိုက္ေခၞမႁေဳကာင့္ ရန္ကုန္ ႉာနခဵႂပ္သိုႚ ေရာက္ခဲ့ရေပသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းႎႀင့္ ပဌမအ႒ကိမ္ ေတၾႚဆံုရဴခင္း ဴဖစ္ပၝသည္။ ေရာက္လ႖င္ေရာက္ခဵင္း က႗န္ေတာ္မႀာ ေဴမာင္းဴမခ႟ိုင္ ဒုတိယဥကၠႉဴဖစ္႓ပီး ပဌမဥကၠႉ သခင္အံုးေဖမႀာ အေဳကာင္းမညီႌၾတ္၍ မလာအားေသးေဳကာင္း။ ကိစၤ အဝဝကို က႗န္ေတာ္ပင္ တာဝန္ယူမည့္ အေဳကာင္းမဵားကို သခင္ေအာင္ဆန္းအား ေဴပာဴပေသာအခၝ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းက “ကဵႂပ္တုိႚ အစည္းအ႟ံုးမႀာ ပဌမ အင္အားအ႒ကီးဆံုးကေတာ့ ခင္ဗဵားတိုႚ ေဴမာင္းဴမခ႟ိုင္၊ ဒုတိယကေတာ့ သာယာဝတီပဲဗဵ၊ ေငၾေရး ေဳကးေရး အေတာင့္ဆံုးကေတာ့ ထားဝယ္ခ႟ိုင္ပဲ၊ ဒီေတာ့ ေမာ္လ႓မိႂင္ညီလာခံ ေအာင္ဴမင္ေရးအတၾက္ ဒီသံုးခ႟ိုင္ကို ပို႓ပီး အားထားတာပဲ အစၾမ္းကုန္သာ ႒ကိႂးစားဳကေပေတာ့ဗဵာ” ဟု ေဴပာ႓ပီး သခင္ေအာင္ဆန္းမႀာ ေရခဵႂိးခန္းသိုႚ ဝင္သၾား ပၝေတာ့သည္။ က႗န္ေတာ္မႀာလည္း စပ္တငန္ႚငန္ႚ ေစာင့္ေနရရာ မိနစ္ ၂၀ ခန္ႚတၾင္ ထၾက္လာ႓ပီး ကဲ - ခင္ဗဵားနဲႚ က႗န္ေတာ္ ေ႟ၿတိဂံု သပိတ္လၿတ္ေတာ္ကို သၾားရေအာင္ “ေဟ့ တင္ဦး ငၝ့အကဵႈေပးပၝဦးကၾ” ဟု ေအာ္ေတာင္း႓ပီး အကဵႈမဵား ဝတ္ပၝေတာ့သည္။ သခင္တင္ဦးမႀာ ယခု အသံလၿင့္ႉာနတၾင္ အလုပ္လုပ္ေနပၝသည္။
သခင္ေအာင္ဆန္း၏ ေ႟ၿတိုက္စိုးဝန္ ဴဖစ္ပၝသည္။ အေပၝင္လက္မႀတ္မႀန္သမ႖ သူက သိမ္းထားရပၝသည္။ ၃ လဴပည့္ခၝနီးတၾင္ “ဳကည့္လုပ္ဳကပၝဦး” ဟူေသာ ေခၝင္းစဥ္ဴဖင့္ နယ္အမႁေဆာင္မဵား ဴမင့္ႎိုင္ေသာ ေနရာတၾင္ ကပ္ထားရပၝသည္။ နယ္အမႁေဆာင္မဵားက မေနသာသည့္အခၝ ေ႟ၾးေပးခဲ့ဳကရပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းတၾင္ ကိုယ္ပိုင္အဝတ္အထည္ မည္မ႖ရႀိသည္ကို အတိအကဵ မသိရေသာ္လည္း၊ အစည္း႟ံုးေပၞတၾင္ ရႀိသမ႖ သူပိုင္လိုလိုခဵည့္ ဴဖစ္ပၝသည္။ ေတၾႚကရာ အဝတ္အစားမဵားကို လၾယ္သလို ဆၾဲဝတ္ေလ့ရႀိပၝသည္။ အထူးသဴဖင့္ သခင္သန္းထၾန္း၏ ေသတၩာတၾင္းရႀိ ပစၤည္းမဵားကို သူခဵယ္လႀယ္ခဵင္သလို ခဵယ္လႀယ္ပၝသည္၊ သခင္သန္းထၾန္းမႀာ ကန္ေတာ္႒ကီးေစာင္းရႀိ ကုလားေကဵာင္းတေကဵာင္းတၾင္ ဆရာလုပ္ေနသည့္အတၾက္ သူႚလခႎႀင့္ သူ ဝယ္ႎိုင္စၾမ္း ရႀိပၝသည္။ သခင္သန္းထၾန္းသည္ အ႟ုပ္ဆိုးသေလာက္ အလႀအႎု အလၾန္႒ကိႂက္ပၝသည္။ လံုခဵည္မဵားမႀာ ပန္းႎုေရာင္၊ ဝၝႎုေရာင္၊ ဖက္ဖူးေရာင္ စေသာ လံုခဵည္မဵား ၄ - ၅ - ၁၀ ထည္ခန္ႚ ရႀိပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းက ၎လံုခဵည္မဵားကို ခဏခဏ ယူဝတ္ပၝသည္။ သခင္သန္းထၾန္းမႀာ သူအဴမတ္တႎိုးထားေသာ လံုခဵည္မဵားကို ယူဝတ္သည့္အခၝ သေဘာမကဵေသာ္လည္း ဖၾင့္၍ မကန္ႚကၾက္ပၝ။ ကၾယ္ရာတၾင္ ‘ဒီလူေတၾေတာ့ ဒီလိုပဲ ပၝရမီ ဴဖည့္ေနရတယ္။ ကဵႂပ္ကို အႎိုင္အကဵင့္ဆံုး လူ ႎႀစ္ေယာက္ဟာ သူရယ္ သခင္ဗဟိန္းရယ္ပဲ’ဟု ေဴပာဴပဖူးပၝသည္။ လံုခဵည္မဵားကို သူဝတ္သၾားလ႖င္လည္း တခၝဝတ္ ဴဖစ္ပၝသည္။ သူယူဝတ္လိုက္လ႖င္ ဥစၤာရႀင္ သခင္သန္းထၾန္းက ဴပန္မယူေတာ့ေပ။ ယူခဵင္လိုႚလည္း မေကာင္းေတာ့ပၝ၊ စၾန္းထင္းေပေရ႓ပီး ဴဖစ္ေနေပသည္။
သခင္ေအာင္ဆန္း၏ဇၾဲ။
သခင္ေအာင္ဆန္းတၾင္ ခဵစ္စရာအေကာင္ဆံုး အဂႆၝတခုမႀာ လံုႚလဝီရိယဇၾဲပင္ ဴဖစ္ပၝသည္။ ဘယ္သူေတၾ ဘယ္လို စိတ္ပဵက္ေနေန သူမပဵက္၊ ဘယ္သူေတၾ လုပ္လုပ္ မလုပ္လုပ္ သူလုပ္ပၝသည္။ လုပ္စရာရႀိလ႖င္ သူႚဟာသူ လုပ္ပၝသည္။ ေရးစရာ ရႀိလ႖င္လည္း သူႚဟာသူ ေရးပၝသည္။ အထူးဆန္းဆံုး အခဵက္တခုမႀာ သူႎႀင့္ သခင္သန္းထၾန္း၏ (အဴမင္) မဵား ဴဖစ္ပၝသည္။ ႎိုင္ငံေရး ဴပႍနာတခုအတၾက္ သခင္သန္းထၾန္းက သူႚအိမ္တၾင္ သူ ေဳကညာခဵက္တခုကို ေရးဆၾဲသည္ဆုိပၝစိုႚ။ သခင္ေအာင္ဆန္းက သူႚအဴမင္ႎႀင့္သူ အစည္းအ႟ံုးတၾင္ ေရးဆၾဲေလ့ရႀိပၝသည္။ ၎ေဳကညာခဵက္မဵားကို တိုက္ဆိုင္ဳကည့္လိုက္ေသာအခၝ မူခဵင္းမႀာ တေထဝၝတည္း ဴဖစ္ေနေလ့ရႀိေပသည္။ ဤမ႖အဴမင္ခဵင္း တူသူမဵား ဴဖစ္ဳကပၝသည္။ စစ္႓ပီးေခတ္ မဆပလမႀ ကၾန္ဴမႃနစ္ကို ထုတ္ပစ္သည့္ အခဵိန္အထိ သခင္သန္းထၾန္းႎႀင့္ သခင္ေအာင္ဆန္း အဴမင္ခဵင္း အလၾန္တူဳကပၝသည္။ ေနာက္ပိုင္း ကၾဲဳကသည္မႀာ အထူးပင္ ေဳကကၾဲ ဝမ္းနည္းဘၾယ္ ဴဖစ္ေပသည္။ မည္သည့္အတၾက္ ကၾဲဳကသည္ကိုမူကား ဤေဆာင္းပၝးတၾင္ မေဆၾးေႎၾးေတာ့ေပ။
သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အလုပ္လုပ္စရာရႀိလ႖င္ မိုးလင္းသည့္အထိ အလုပ္ လုပ္တတ္ေပသည္။ မ႓ပီးမခဵင္း မညည္းမညႃ လုပ္ေလ့ ေရးေလ့ ရႀိပၝသည္။ စိတ္လည္း အလၾန္ဴမန္သည္။ အေဳကာင္းတခုခုေဳကာင့္ စိတ္ညစ္လ႖င္ အလၾန္သနားစရာ ေကာင္းေပသည္။ ခဵစ္စရာလည္း ေကာင္းပၝသည္။ သိုႚအတၾက္ သခင္ေအာင္ဆန္း စိတ္ဆိုး စိတ္ညစ္ဴဖစ္ေနလ႖င္ အားလံုးကပင္ ဝိုင္း၍ သနားခဵစ္ ခဵစ္ဳကပၝသည္။ ဤကဲ့သိုႚ အဴဖစ္အပဵက္မဵားကို ဒုတိယ စစ္ဴဖစ္ခၝနီး (ဗမာထၾက္ရပ္ဂုဏ္း) ကိစၤကို ဴမန္မာႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမႁေဆာင္အစည္းအေဝးတၾင္ ခဵ၍ စဥ္းစားဳကေသာအခၝ ခဏခဏ ေတၾႚရေပသည္။ ထၾက္ရပ္ဂုဏ္းအေရးကို ဆန္ႚကဵင့္သူမဵားႎႀင့္ နားလည္မႁ မရႎိုင္ဘဲ အဴပင္းအထန္ ဴငင္းခံုေနဳကစဥ္ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ စိတ္ညစ္သည့္ မဵက္ႎႀာထားမႀာ ေဴပာမဴပႎိုင္ေလာက္ေအာင္ သနားစရာ ေကာင္းေပသည္။ အခဵိႂႚအမႁေဆာင္မဵားမႀာ သူႚကို သနားသည္ႎႀင့္ “ကဲ - မႀားရင္လည္း မႀားေပေစ။ ဒီလူဟာ ဒၝေလာက္ေတာ့ ညံ့မႀာမဟုတ္ဘူး၊ သူေစတနာကို ကဵႂပ္တိုႚ ယံုဳကည္တယ္။ သူႚဘက္ကပဲ ကဵႂပ္တိုႚ ေထာက္ခံမယ္” ဆုိ႓ပီး ေထာက္ခံဳကသည္ကိုပင္ ေတၾႚရပၝသည္။
သူ၏ စၾမ္းရည္။
တေနႚတၾင္ ဗမာထၾက္ရပ္ဂုိဏ္း အာဏာပိုင္ အမႁေဆာင္အစည္းအေဝးသိုႚ တက္ေရာက္ရန္ ေကဵာင္းသားသမဂၢမႀ သခင္ဗဟိန္း၊ တုိႚဗမာအစည္းအ႟ံုးမႀ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္လႀေဖ (ယခု ဗိုလ္လကဵ္ာ)ႎႀင့္ က႗န္ေတာ္တုိႚ ေဒၝက္တာဗေမာ္အိမ္သိုႚ သၾားဳကပၝသည္။ အစည္းအေဝးတၾင္ ဗမာ့ထၾက္ရပ္ဂုဏ္း ဝၝဒစည္းမဵဥ္းႎႀင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မဵား ေရးဆၾဲရန္ အဖၾဲႚငယ္တခု ဖၾဲႚရာတၾင္ ေဒၝက္တာဗေမာ္က ခဵယ္ယာမင္၊ သခင္ေအာင္ဆန္းက အတၾင္းေရးမႀႃးအဴဖစ္ အေ႟ၾးခံရပၝသည္။ အမႁေဆာင္မဵားက ၎အဖၾဲႚငယ္၏ စည္းမဵဥ္းဝၝဒႎႀင့္ လုပ္ငန္းစဥ္ အဳကမ္းမူကို မည္သည့္ေနႚတၾင္ တင္ဴပႎိုင္မည္နည္းဟု ေမးရာ။ ေဒၝက္တာ ဗေမာ္က တနဂႆေႎၾ ႎႀစ္ပၝတ္အတၾင္း တင္ဴပမည္ဟု ေဴဖသည္ကို သခင္ေအာင္ဆန္းက ဒီေလာက္အလုပ္ကေလးကို ဒီေလာက္အခဵိန္ယူ လုပ္ေနရင္၊ ဗမာ့လၾတ္လပ္ေရးသာ ဆုိလ႖င္ ၁၀ ႎႀစ္နဲႚ ႓ပီးႎိုင္ပၝေတာ့မလားဟု ေဴပာကာ “ကဲ - ခင္ဗဵားတုိႚ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ေနတံုး ကဵႂပ္႓ပီးေအာင္ ေရ႓ပီး ၂ နာရီအတၾင္း တင္ဴပမည္” ဟုေဴပာကာ အခန္းေထာင့္တခုသိုႚ ထသၾား႓ပီး ေရးေလေတာ့၏။ အားလံုးလူ႒ကီးမဵားမႀာ အံ့အားသင့္႓ပီး ေစာင့္ေနဳကရပၝသည္။ ႎႀစ္နာရီခန္ႚအဳကာတၾင္ အဂႆလိပ္လို ေရးထားေသာ သူအဳကမ္းမူကို တင္ဴပပၝေတာ့သည္။ စကားလံုးအနည္းငယ္ကို ဴပင္သည္မႀတပၝး အားလံုးေသာအခဵက္မဵားကို လက္ခံလိုက္ဳကရပၝသည္။ ဤတၾင္ လူ႒ကီးပိုင္းက ႎိုင္ငံေရးသမားမဵားသည္ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ ထက္ဴမက္ပံု အဘက္ဘက္က အရည္အဴခင္း ဴပည့္စံုပံုမဵားကို တီးတိုးခဵီးမၾမ္း ဳကပၝေတာ့သည္။
တခၝေသာ္ ၁၉၄၀ ခုႎႀစ္၊ ႎႀစ္ဦးတၾင္ ဗမာႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမႁေဆာင္ညီလာခံကို မႎၨေလး႓မိႂႚ၌ ကဵင္းပေနစဥ္၊ ဆာစတက္ဖိုႚကရစ္ပ္စ္ ယခု ဘိလပ္ေ႟ၿတိုက္စိုးဝန္႒ကီး ဗမာဴပည္သိုႚ ေရာက္လာပၝသည္။ သခင္ေခၝင္းေဆာင္မဵားႎႀင့္ ေတၾႚရန္ မႎၨေလးသိုႚ လိုက္လာပၝသည္။ အမႁေဆာင္မဵားႎႀင့္ ေတၾႚဳကရာ၊ ဗမာႎိုင္ငံေရး အေဴခအေနမဵားကို ေဆၾးေႎၾးဳကပၝသည္။ ကရစ္ပ္စ္မႀာ ဗမာ့ အေဴခအေနႎႀင့္ သခင္မဵားအေဳကာင္းကို ဘုရင္ခံႎႀင့္ အစိုးရအဖၾဲႚဝင္မဵား၏ ေဴပာဴပခဵက္မဵားကို အေဴခခံထား႓ပီး ေဆၾးေႎၾးဟန္တူပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းႎႀင့္ သခင္သန္းထၾန္းတိုႚက တကဲ့ အေဴခအေန အမႀန္မဵားႎႀင့္တကၾ၊ ဗမာလၾတ္လပ္ေရး ႒ကိႂးပမ္းမႁမဵားကို အေသးစိတ္ တိတိလင္းလင္း ေဴပာဴပဳကရာ၊ ကရစ္ပ္စ္က “ကဵႃပ္အစက ခင္ဗဵားတုိႚ လူငယ္ေတၾအေပၞမႀာ ေတာ္ေတာ္အထင္ေသးမိတယ္။ အခု ခင္ဗဵားတိုႚ ေဴပာဴပတဲ့ ေလးနက္တဲ့ ရည္႟ၾယ္ခဵက္၊ မၾန္ဴမတ္တဲ့ လမ္းစဥ္ေတၾအတိုင္းဆုိရင္ ခင္ဗဵားတိုႚ လုပ္ငန္းစဥ္၊ ခင္ဗဵားတုိႚ လၾတ္လပ္ေရး ႒ကိႂးပမ္းမႁဟာ တရားပၝတယ္” ဟု ခဵီးကဵႃးဝန္ခံ သၾားရေပသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ တည္ဳကည္ ေလးနက္ေသာ မဵက္ႎႀာကို အစဥ္သဴဖင့္ စူးစူးစိုက္စိုက္ဳကည့္႓ပီး အကဲခတ္ေနသည္ကိုလည္း သတိထားမိပၝသည္။ တခၝတရံ တုန္လႁပ္ေဴခာက္ခဵားဴခင္း ဴဖစ္တတ္သည္မႀတပၝး၊ ဴမင္ေတၾႚသူတုိင္းက မေလးစားဘဲ မေနႎိုင္ေလာက္ေအာင္ ေလးနက္ေသာ သေဘာထား၊ ေလးနက္ေသာ မဵက္ႎႀာေပးႎႀင့္ ေလးနက္ေသာ စကားလံုးမဵားကို ပိုင္ဆုိင္သူမႀာ သခင္ေအာင္ဆန္းပင္ ဴဖစ္သည္။
ငၝးကဵပ္တန္ သခင္ေအာင္ဆန္း
တခၝေသာ္ ဟသႆာတခ႟ိုင္ ညီလာခံကို ဇလၾန္႓မိႂႚတၾင္ ကဵင္းပေနပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္မႀာ ႉာနခဵႂပ္ ကိုယ္စားလႀယ္အဴဖစ္ တက္ေရာက္ရန္ ဇလၾန္သိုႚ သၾားဳကရပၝသည္။ ညီလာခံအ႓ပီး ရန္ကုန္သိုႚအဴပန္တၾင္ ေဒၝင့္႒ကီး႟ၾာ အစည္းအ႟ံုး၏ ဘိတ္ေခၞခဵက္အရ တရားပၾဲတခု ကဵင္းပပၝသည္။ တရားပၾဲတၾင္ က႗န္ေတာ္ ပထမ ေဟာပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္း အလႀည့္ေရာက္၍ ၁၀ မိနစ္ခန္ႚ စကားေဴပာေနစဥ္ ပုလိပ္အရာရႀိတဦး ဝင္ေရာက္လာ႓ပီး ႎိုႚတစ္စာတခု ေပးပၝသည္။ ႎိုႚတစ္စာတၾင္ ရာဇဝတ္ဝန္႒ကီး မစၤတာ ေဇးဗီးယားက ခဵင္းေတာင္နယ္ အေဳကာင္းမဵား ႎိုင္ငံေရး တရားပၾဲမဵားတၾင္ ထည့္မေဟာရ။ ေဟာလ႖င္ ကာကၾယ္ေရး ဥပေဒအရ အေရးယူမည္ဟု ဴဖစ္ပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းက ႎိုႚတစ္စာကို ပရိသတ္အား ဖတ္ဴပ႓ပီး၊ “ကဲ ခဵင္းေတာင္နယ္မႀာ ဘာေတၾဴဖစ္တယ္ဆုိတာ ခင္ဗဵားတုိႚ သိဳကရဲႚလား၊ ဒီကိစၤကို ကဵႂပ္ေမ့ေနတယ္။ အခုႎိုႚတစ္စာ ေရာက္လာမႀ သတိရတယ္။ ခင္ဗဵားတိုႚ ခဵင္းေတာင္နယ္အေဳကာင္း သိခဵင္ဳကသလား” ဟု ေမးလုိက္ရာ ပရိသတ္က “သိခဵင္တယ္၊ သိခဵင္တယ္” ဟု ဝိုင္းေအာ္ဳက၏။ သခင္ေအာင္ဆန္းလည္း ခဵင္းေတာင္နယ္ အေဳကာင္းကို ေစ့ငႀစံုလင္စၾာ ေဟာဴပပၝေတာ့သည္။
(၎အခဵိန္တၾင္ ခဵင္းေတာင္နယ္၌ ယခု ခဵင္းဝန္႒ကီး ဴဖစ္ေနသူ ဦးဝမ္းသူေမာင္မႀာ နယ္ခဵဲႚသမားတိုႚ၏ အႎႀိပ္အစက္ အႌၟဥ္းအပန္း ခံေနရ၏ ဗမာဴပည္ ႎီုင္ငံေရး အသင္းအပင္းမဵားမႀ ယခုကဲ့သိုႚ နယ္ခဵဲႚသမားက လူနည္းစု ေခၝင္းေဆာင္တေယာက္အား ႎႀိပ္စက္ေနသည္ကို အေရးတယူ ဆူပူေဆာင္႟ၾက္ေသာ အသင္းမႀာ၊ တိုႚဗမာအစည္းအ႟ံုးသာ ရႀိေပသည္။ တိုႚဗမာ အစည္းအ႟ံုး၏ သေဘာထားမႀာ လူနည္းစုအေရးကို အထူပင္ ဦးစားေပးခဲ့ေလသည္။)
၎တရားပၾဲ ႓ပီးလ႖င္ ႓ပီးဴခင္း၊ သခင္ေအာင္ဆန္းႎႀင့္ က႗န္ေတာ္အား ကာကၾယ္ေရး ဥပေဒႎႀင့္ ဖမ္းဆီးဝရမ္း ထုတ္လိုက္ေလသည္။ က႗န္ေတာ္တိုႚ ႎႀစ္ေယာက္မႀာ ဟသႆာတ႓မိႂႚရႀိ ဴမန္မာပုလိပ္အရာရႀိ႒ကီး တဦး၏ အကူအညီႎႀင့္ လၾတ္ထၾက္လာ႓ပီး ရန္ကုန္႓မိႂႚ ၅၃ လမ္းရႀိ အိမ္တအိမ္တၾင္ ပုန္းေနဳကေလသည္။ ၎ရက္အတၾင္း သခင္ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းေပးလ႖င္ သိုႚမဟုတ္ သတင္းေပးႎိုင္လ႖င္ ဆုေငၾ ၅ိ ေပးမည္ဟု မစၤတာ ေဇးဗီးယားက ေကဵညာေလေတာ့သည္။
ထုိကဲ့သိုႚ ပုန္းေနရစဥ္၊ တုိႚဗမာအစည္းအ႟ံုး ေခၝင္ေဆာင္မဵားမႀာ တကၾဲတဴပားစီ ဴဖစ္ေနဳကသည္။ သခင္ႎု၊ သခင္သန္းထၾန္း၊ သခင္ဗဟိန္း စေသာ သူမဵားမႀာ ေထာင္ထဲတၾင္ ရႀိဳက႓ပီး သခင္ဴမ၊ သခင္လႀေဘာ္၊ သခင္လႀေဖ (ယခု ဗိုလ္လကဵ္ာ)၊ သခင္တင္ေမာင္ စသည္တုိႚ အဴပင္မႀာ ကဵန္ခဲ့ဳကေလသည္။ ကဵန္ခဲ့ေသာ ေခၝင္းေဆာင္မဵားမႀာလည္း စစ္ေရးႎႀင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာကၾဲလၾဲ ေနဳကရာ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းမႀာ စိတ္အေတာ္ပင္ ပဵက္ေနေပသည္။ သခင္လႀေဖႎႀင့္ က႗န္ေတာ္မႀာ စေတာ့ကိတ္လမ္း လူအုိ႟ံုအနီး သခင္ႎုအိမ္တၾင္ သခင္ႎုဇနီး မမရီအား ေစာင့္ေရႀာက္ရင္း ထမင္းကပ္စား ေနဳကရပၝသည္။ မဵားမဳကာမီ သခင္ေအာင္ဆန္း ဴမန္မာဴပည္ အဴပင္ဘက္သိုႚ ထၾက္သၾားေရး ဴပႍနာ ေပၞလာပၝေတာ့သည္။ ၎ကိစၤကို သခင္လႀေဖႎႀင့္ က႗န္ေတာ္ပင္ ကမၳကထ ဴပႂေနဳကရပၝသည္။ ထၾက္မသၾားမီ တညတၾင္ ေကဵာင္းသားသမဂၢ အသင္းတိုက္တၾင္ သခင္ေအာင္ဆန္း ခရီးထၾက္ေရးအတၾက္ ေဆၾးေႎၾးပၾဲတခု လုပ္ဳကပၝသည္။ ၁၂ နာရီခန္ႚတၾင္ သခင္ေအာင္ဆန္းအား ၅၃ လမ္း တုိက္မႀ ေမာ္ေတာ္ကားႎႀင့္ က႗န္ေတာ္ သၾားေခၞလာခဲ့ရပၝသည္။
အစည္းအေဝး တက္ေရာက္သူမဵားမႀာ ကိုေကဵာ္႓ငိမ္း (ယခု ဝန္႒ကီးေဟာင္း)၊ ကိုထၾန္းအံု (ဴမႃနီစီပၝယ္မင္း႒ကီး)၊ နဂၝးနီ ကိုထၾန္းေအး၊ ကိုလႀေမာင္ (ယခု ဗိုလ္ေဇယဵ ေတာခို)၊ သခင္ထၾန္းေ႟ၿ (နဂၝးနီ) စေသာသူမဵား ဴဖစ္ပၝသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းမႀာ သၾားခၝနီးဴဖစ္သည့္အေလဵာက္ မႀာစရာ စကားမဵားကို မႀာ၍ အားမရေအာင္ ဴဖစ္ေနရႀာသည္။ ၁၂ နာရီမႀ နံနက္ ၄ နာရီခၾဲထိ တေယာက္တည္း စကားေဴပာေန ေလေတာ့သည္။ စကားမေဴပာလ႖င္လည္း လံုးလံုးမေဴပာ၊ ေဴပာလ႖င္လည္း အိပ္ေနသူကိုပင္ ႎႁိး၍ ေဴပာတတ္ေလသည္။
ေဆာင္းပၝရႀည္အံ့စိုး၍ နိဂံုးခဵႂပ္ရေပေတာ့မည္။ သခင္ေအာင္ဆန္း၏ ႎုစဥ္ဘဝ အဴဖစ္အပဵက္မဵားကို ေရး၍ပင္ ကုန္ႎိုင္ဘၾယ္ မရႀိေပ။ က႗န္ေတာ္အဖိုႚတၾင္ အထၾဋ္အထိပ္ မေရာက္မီက (သခင္ေအာင္ဆန္း) အထၾဋ္အထိပ္ ေရာက္႓ပီး (ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္း) ထက္ပင္ ဳကည္ညိႂ ေလးစားမိပၝေတာ့သည္။
သခင္တင္ေမာင္ (ကဵႂံးမေငး)
(ဤေဆာင္းပၝးရႀင္ သခင္တင္ေမာင္ (ကဵံႂးမေငး)မႀာ ဗိုလ္ခဵႂပ္ေအာင္ဆန္းကို ဆုေငၾ ၅ိ ထုတ္စဥ္က ဗိုလ္ခဵႂပ္ႎႀင့္အတူ တရားေဟာခဲ့သူ ဴဖစ္သည္။)
ဤပုိ႔စ္ရဲ႕အေပၚထင္ျမင္သုံးသပ္ခ်က္
Print this post
0 comments:
Post a Comment